Η Διακήρυξή μας

Αγαπητές φίλες και φίλοι,

αγαπητοί συμπολίτες και συναγωνιστές,

σ’ αυτόν τον ωραίο αγώνα που ξεκινήσαμε μαζί πριν από λίγο καιρό, βάλαμε στόχο να κερδίσουμε, τη διοίκηση της περιφέρειάς μας.

Να καταφέρουμε ένα μεγάλο πλήγμα στην συγκυβέρνηση των αέναων Μνημονίων και των πολιτικών τους.

Να στείλουμε το μήνυμα, πως η Κοινωνία μπορεί, όχι μόνο να αντιστέκεται, αλλά να νικάει και να παίρνει τη ζωή της στα χέρια της.

Για να σταματήσουμε την καταστροφή των νησιών μας, των νησιών του Βορείου Αιγαίου, για να αντιμετωπίσουμε την ανθρωπιστική κρίση και να αναλάβουμε εμείς οι ίδιοι, δηλαδή ολόκληρη η κοινωνία, την ανασυγκρότηση του τόπου μας.

Γι αυτό ο συνδυασμός μας: ΒΟΡΕΙΟ ΑΙΓΑΙΟ – ΓΟΝΙΜΗ ΓΡΑΜΜΗ, δεν αποτελείται από καιροσκόπους τεχνοκράτες και ειδήμονες παντός καιρού, που με ιδιοτελή κίνητρα εμφανίζονται, για να χειραγωγήσουν την κοινωνία, πουλώντας εμπειρία και γνώση, ενώ συμμετείχαν πάντα στις έως τώρα ασκούμενες πολιτικές και ευθύνονται για την καταστροφή.

Έχουμε επανειλημμένα πει σε όλους τους τόνους, ότι δεν μας χρειάζεται η τεχνογνωσία τους, η τεχνογνωσία της διαπλοκής και των επιχειρηματικών σχεδίων που αφορούν στους ίδιους και στους συνεργάτες τους. Εμείς διαμορφώνουμε τη δική μας λαϊκή τεχνογνωσία.

Φίλες και φίλοι, επιτρέψτε μου αρχικά να κάνω ορισμένες βασικές πολιτικές επισημάνσεις που δείχνουν ακριβώς και την αντίληψή μας για το ρόλο μας.

Τα τελευταία χρόνια και κυρίως με την επιβολή των Μνημονίων διαμορφώνονται και «συγκρούονται» σε ό,τι αφορά στις περιφέρειες ως διοικητικά κέντρα, αλλά και σε ό,τι αφορά στην περιφερειακή στρατηγική, τρία διακριτά σχέδια.

Το πρώτο, αφορά μια προσπάθεια –ας μου επιτραπεί ο όρος- «τιμαριοποίησης» της χώρας, η οποία περιλαμβάνει από τη μια όξυνση των περιφερειακών αντιθέσεων, τοπικισμών κ.λπ., και από την άλλη, απευθείας υπαγωγή τους στο διευθυντήριο των Βρυξελλών. Με τα δεδομένα που διαμορφώνονται στην Ε.Ε. (γερμανοποίηση, ασφυκτικός έλεγχος στα κράτη-μέλη, τραπεζική ενοποίηση κ.ά.) και ανάλογα πάντα με το πώς θα ξετυλιχτεί, το δύσκολο κουβάρι της κρίσης και των ανταγωνισμών, αυτό το σχέδιο προωθεί ο Φούχτελ.

Ένα σχέδιο, που επιδιώκει την «κατάτμηση» της χώρας και το οποίο θα πάρει πολύμορφα χαρακτηριστικά. Μιλάμε για απ’ ευθείας εξάρτηση από τις Βρυξέλλες, με ταυτόχρονη αποδυνάμωση της ελληνικής κρατικής οντότητας. Το σχέδιο, προωθείται με διάφορες τακτικές και ντιρεκτίβες, με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα, την «αναπτυξιακή μόδα» για τις Ειδικές Οικονομικές Ζώνες, αλλά και με την εξαγορά πολιτικού προσωπικού.

Δεν είναι λίγοι, οι νυν περιφερειάρχες, που όχι μόνο ασπάζονται τη συγκεκριμένη κατεύθυνση, αλλά αποδεικνύονται και οι καλύτεροι μαθητές του Φούχτελ και βρίσκονται σ’ αυτό το θέμα, πιο μπροστά, ακόμα και από τη συγκυβέρνηση.

Το δεύτερο σχέδιο, μικρότερο σε στρατηγικό βάθος, αλλά όχι σε ένταση, αφορά στο ντόπιο πολιτικό σύστημα. Ένα πολιτικό σύστημα που αδυνατεί να διαπραγματευτεί με την ευρωκρατία, αλλά παραμένει ικανό, να βλέπει και να διαμορφώνει τις περιφέρειες, σαν ένα δεύτερο –πιο κοντά, αλλά και όχι τόσο κοντά στον πολίτη- πολιτικό σύστημα, κάτω και πλάι στο καταρρέων κεντρικό. Μιλάμε, δηλαδή, για ένα υπο-κράτος ,που εξυπηρετεί μια κοντόθωρη και άκρως ωφελιμιστική λογική. Δεν μιλάμε, βέβαια, μόνο, για την προφανή προσέγγιση της περιφέρειας, ως ιμάντα μεταφοράς των πιο αντικοινωνικών πολιτικών, αλλά κυρίως για την περιφέρεια ως κέντρο ανάπτυξης, «χαμηλότερων» ομόκεντρων κύκλων, ντόπιας διαπλοκής από τη μια, αλλά και αποφόρτισης του κεντρικού κράτους και του πολιτικού συστήματος από πιέσεις, αφού η διάχυση των εξουσιών, χωρίς, μάλιστα, τους αναγκαίους πόρους, αυτό ακριβώς το στόχο υπηρετεί. Απ’ την ατάκα «τα παράπονα στο δήμαρχο», σιγά – σιγά περνάμε στο: «τα παράπονα στον περιφερειάρχη», αφού το κράτος προωθεί, αλλά το μικρότερο κράτος , αδυνατεί ή δεν θέλει. Επίσης, όλα τα παραπάνω δεδομένα, αποτελούν και ένα πολυδαίδαλο και «απρόσωπο», ανασχετικό παράγοντα πιθανών ανατροπών, που θα επιχειρήσει «αύριο» μια κυβέρνηση της Αριστεράς.

Είναι εύκολο να σκεφτεί κανείς, πόσα εμπόδια μπορούν να συναντήσουν, οι όποιες προωθούμενες ανατροπές στο κράτος, αν το μικρότερο κράτος, δηλαδή, η περιφέρεια, σταθεί με πολεμική απέναντί τους. 

 

Το τρίτο σχέδιο, είναι το δικό μας σχέδιο, είναι το σχέδιο της Αριστεράς.

Εμείς αντιλαμβανόμαστε τη χειραφέτηση του λαού, ως διαρκές ζητούμενο και την κοινωνικο-πολιτική ανασυγκρότηση, ως βασική προϋπόθεση, ουσιαστικής διεξόδου. Και οι συστημικές δυνάμεις, Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ, μιλάνε συνεχώς για αποκέντρωση.

Κι εμείς μιλάμε για αποκέντρωση, αλλά ας δούμε τι σημαίνει για μας αποκέντρωση. Αποκέντρωση για την Αριστερά σημαίνει αποκεντρωμένη χώρα. Όχι υδροκέφαλη χώρα, στο κέντρο της οποίας συνωστίζονται όλο και περισσότεροι. Αλλά χώρα, που μέσα από ένα εθνικό σχέδιο περιφερειακής ανάπτυξης, κρατάει τον κόσμο της στην περιφέρεια, ζωντανεύει την περιφέρεια. Δεν μπορεί να ζήσει η χώρα, ειδικά με τις συνθήκες που διαμορφώνει η κρίση, με μια Αθήνα των 5 εκατομμυρίων και μια περιφέρεια που διαρκώς αποψιλώνεται από ανθρώπους και παραγωγικές δυνατότητες. 

 

Γι’ αυτό είναι αναγκαίο, ένα εθνικό σχέδιο, συνολικής ανασυγκρότησης, που θα αντιλαμβάνεται την περιφέρεια ως δομικό στοιχείο υλοποίησης του συγκεκριμένου σχεδίου, και όχι ως μοχλό πίεσης, απέναντι στο υδροκεφαλικό κράτος ή ακόμα χειρότερα κόντρα, στη διπλανή περιφέρεια. 

 

Μια τέτοια αντίληψη, μια τέτοια πρακτική, υπηρετεί με τον πιο αποτελεσματικό τρόπο το σχέδιο Φούχτελ –που έλεγα και πιο πάνω. Άρα, εμείς, μιλάμε για ένα συνολικό εθνικό σχέδιο και όχι για πόλεμο της περιφέρειας με το κέντρο, ούτε για μέτωπο περιφερειών, κόντρα στο κέντρο.

Αυτή είναι η δική μας αντίληψη.

Σ’ αυτό το πλαίσιο, λοιπόν,

Ο συνδυασμός μας στοχεύει σε ΜΙΑ ΜΕΓΑΛΗ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ:

Χωρίς δουλειά

Χωρίς γιατρό και φροντίδα υγείας στο νησί τους

Χωρίς πρόσβαση στα κοινωνικά αγαθά

Χωρίς ελπίδα

Χωρίς καράβι προς και από τον τόπο τους

Χωρίς μέλλον για τα παιδιά τους

Χωρίς προοπτική να ζήσουν και να προκόψουν στον τόπο τους...

Δεν είμαι, ούτε φιλοδοξώ να γίνω πολιτικός καριέρας. Προέρχομαι από το ενάμιση εκατομμύριο των ανέργων, προέρχομαι από το πιο ζωντανό κομμάτι της κοινωνίας, που τα μνημόνια και οι εφαρμοστικοί νόμοι έσπρωξαν στο περιθώριο. Εγώ ,όπως και περισσότεροι από 2.000 συνάδελφοί μου από την ΕΡΤ, παραμένουμε άνεργοι.

Άνεργοι, αλλά περήφανοι για τη μάχη που δώσαμε και συνεχίζουμε έως τώρα να δίνουμε, για την ελεύθερη, Δημόσια Τηλεόραση, για τη δημοσιογραφία που δεν χειραγωγεί, αλλά απελευθερώνει. Για την υπεράσπιση, εν τέλει, των δημόσιων αγαθών. Για την υπεράσπιση της ίδιας της Δημοκρατίας, κόντρα στο μαύρο που απλώνεται κάθε μέρα, όλο και περισσότερο.

Μαζί με όλους τους αγωνιζόμενους πολίτες, τους επιστήμονες των νησιών μας, τους συνεταιρισμένους αγρότες, τις κοινωνικές συλλογικότητες, τα δίκτυα αλληλεγγύης, και τους παραγωγικούς φορείς, σχεδιάζουμε το άμεσο, το μεσοπρόθεσμο αλλά και το στρατηγικό μας σχέδιο, για την παραγωγική ανασυγκρότηση των νησιών μας. Γιατί για μας, όπως είπα και στην αρχή, στοίχημα ζωής είναι ο τόπος και οι άνθρωποί του και όχι η προς τα κάτω μεταφορά των μνημονιακών μονόδρομων.

Δεν είμαστε δήθεν «αντικειμενικοί» και «ακομμάτιστοι». Δεν «είμαστε όλοι μαζί, μια ωραία ατμόσφαιρα».

Είμαστε βαθιά μεροληπτικοί υπέρ των εργαζομένων και των φτωχών αγροτών, των αυταπασχολούμενων, των μικρών παραγωγών, των άνεργων νέων, των γυναικών που στηρίζουν μια τσακισμένη οικογένεια.

Αυτοί είναι η προτεραιότητά μας, αυτούς θα στηρίξουμε πρώτα. Και να είστε σίγουροι ότι θα το κάνουμε με όλες μας τις δυνάμεις.

Οι συστημικοί υποψήφιοι, που διεκδικούν και πάλι την περιφέρεια, τολμούν ακόμα και τώρα, που η ανεργία στα νησιά του Βορείου Αιγαίου, έχει αγγίξει το 40% και ιδιαίτερα στους νέους φτάνει το 60%, να δηλώνουν πως «τους κούρασε ο λαϊκισμός». Είναι λαϊκισμός γι αυτούς, οι αναφορές μας και οι διεκδικήσεις μας στο δικαίωμα για δημόσια και δωρεάν υγεία, είναι λαϊκισμός το δικαίωμα για δημόσια και δωρεάν παιδεία, το δικαίωμα στη δουλειά, στην ασφάλιση. Αν αυτά είναι λαϊκισμός, ε τότε ΝΑΙ, είμαστε λαϊκιστές και μας τιμά ο χαρακτηρισμός, ειδικά όταν προέρχεται από όσους συνέβαλλαν και συνεχίζουν να συμβάλλουν στην καταστροφή του τόπου μας.

Εμείς δηλώνουμε καθαρά πως πρώτα και κύρια, μας ενδιαφέρει αυτός ο λαός. Γι αυτό δεν θα κουραστούμε να συμπαραστεκόμαστε, να είμαστε δίπλα σε κάθε συμπολίτη μας που βρίσκεται στη δίνη της κρίσης.

Για μας είναι συμβόλαιο τιμής το:

- κανένας χωρίς ηλεκτρικό, κανένας χωρίς νερό, κανένας άστεγος, -κανένας χωρίς ιατροφαρμακευτική περίθαλψη,

-κανένα υποσιτισμένο παιδί,

-κανένα παιδί χωρίς σχολειό και δάσκαλο και καθηγητή,

-κανένας πλειστηριασμός πρώτης κατοικίας,

-κανένας μικρομεσαίος στη φυλακή για χρέη.

Κι ας μας κατηγορούν όσο θέλουν για λαϊκισμό.

Το ποιοι είμαστε και τι θέλουμε συμπυκνώνεται και στο σήμα του συνδυασμού μας, στο λογότυπό μας.

Σύνθημά μας, το ΒΟΡΕΙΟ ΑΙΓΑΙΟ να γίνει– ΓΟΝΙΜΗ ΓΡΑΜΜΗ. Μόνο η δική μας, κοινωνική συμμαχία, μπορεί να ανατάξει την οικονομία των νησιών μας προς όφελος της κοινωνίας και όχι των διαπλεκομένων συμφερόντων των ολίγων.

Σήμα μας ,το απλωμένο ανθρώπινο χέρι, η παλάμη της προσφοράς και της βοήθειας, που με τα πανιά, πολλαπλασιάζει τη δύναμή της και με το γλυκό αεράκι του Βορείου Αιγαίου, ξεκινά ένα συναρπαστικό ταξίδι ανθρωπιάς και αλληλεγγύης. Ένα συναρπαστικό ταξίδι, κόντρα στη ρότα του κυνισμού και της καταστροφής.

Αγαπητοί φίλοι και συμπολίτες,

Μόλις ολοκληρώσαμε, μια πρώτη, μεγάλη περιοδεία που κάλυψε τα περισσότερα από τα νησιά μας και που μας γέμισε φως, αισιοδοξία, αιγαιοπελαγίτικη ομορφιά και δηλώσεις συμπαράστασης.

Παντού κυριαρχούσε το παρελθόν και η ιστορία του Βορείου Αιγαίου. Ο πολιτισμός και η αξιοσύνη των ανθρώπων, αναβλύζουν από παντού. Απ’ τους τεχνίτες, που έστησαν καλοτάξιδα σκαριά, μέχρι, την υπέροχη αρχιτεκτονική, τα κτίρια και τα παλιά γεφύρια, και απ’ τη μουσική, ως τις κοιτίδες πολιτισμού που εξακολουθούν να δίνουν χαρακτήρα και πρόσημο σε τούτη τη γωνιά της Ελλάδας, κόντρα στη λαίλαπα της ψευδεπίγραφης ανάπτυξης.

Μαζί μ’ αυτά, όμως, δυστυχώς διαπιστώσαμε και την καταστροφή των κοινωνικών υποστηρικτικών δομών, την απόσυρση του κράτους, από κάθε υποχρέωση πρόνοιας και στήριξης.

Στις 8 το βράδυ, τα καφενεία των χωριών, τόποι χαρούμενης συνάθροισης μέχρι προχθές, είναι πλέον άδεια. Και το χειρότερο, παντού χωριά γερασμένα, αφού οι περισσότεροι νέοι έχουν εγκαταλείψει το τόπο τους, έχουν εγκαταλείψει τις καλλιέργειες γιατί το κόστος παραγωγής, είναι δυσβάστακτο και οι τιμές πώλησης κατρακυλούν. Οι πτυχιούχοι των ανωτάτων σχολών έχουν ήδη μεταναστεύσει μαζικά.

Και η Περιφερειακή Διοίκηση σε όλα αυτά είναι εμφατικά απούσα.

Γνωρίζουμε πια καλά, πως η καταστροφή που έφεραν οι πολιτικές των «μνημονίων», είναι ανυπολόγιστη. Η αυτοδιοίκηση, περιφερειακή και τοπική, έχασε πόρους, είδε τους εργαζόμενούς της να μπαίνουν σε διαθεσιμότητα και να απολύονται. Το κυριότερο όμως, είναι πως η κοινωνία, είδε τους λεγόμενους «μικρούς πρωθυπουργούς», όπως ονόμαζε η «Καλλικρατική» προπαγάνδα τους περιφερειάρχες, να μετατρέπονται σε «κλητήρες» της κεντρικής εξουσίας.

Είναι καθαρό σε όλους μας, πως ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΧΡΟΝΟ.

Γιατί, κάθε μέρα που περνάει, τα νησιά μας μαραζώνουν όλο και περισσότερο.

Η περίφημη «νησιωτικότητα», από ευλογία, μετατράπηκε σε συνθήκη απομόνωσης, και γεωγραφικό μειονέκτημα.

Η κατάρρευση των ακτοπλοϊκών δρομολογίων, ήλθε να ολοκληρώσει την καταστροφή. Τα νησιά μας δεν συνδέονται ακτοπλοϊκά μεταξύ τους. Η σύνδεσή μας με την ηπειρωτική Ελλάδα, γίνεται «σήριαλ», μεταξύ ακτοπλόων, τραπεζών, κυβέρνησης και του απερχόμενου περιφερειάρχη, που νίπτει τας χείρας του.

Ένας χορός εκατομμυρίων στην πλάτη όλων μας.

ΓΙ ΑΥΤΟ ΚΙ ΕΜΕΙΣ ΛΕΜΕ ΟΤΙ ΣΤΙΣ 18 ΜΑΗ ΦΥΣΑΕΙ ΑΛΛΟΣ ΑΕΡΑΣ ΣΤΟ ΑΙΓΑΙΟ

ΕΧΟΥΜΕ ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ, ΕΧΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ, ΕΧΟΥΜΕ ΠΑΝΩ ΑΠ’ ΟΛΑ ΤΗ ΘΕΛΗΣΗ,

ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ

ΝΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΙΣΤΙΚΗ ΚΡΙΣΗ

ΝΑ ΟΡΓΑΝΩΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΗ ΑΝΑΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ ΤΗΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ ΜΑΣ

Έτσι, ιεραρχούμε τους στόχους μας.

1.- Προχωράμε άμεσα σε μέτρα στήριξης και ανακούφισης από την ανθρωπιστική κρίση:

- Ιδρύουμε Γραφείο Διαχείρισης της Ανθρωπιστικής κρίσης,

- Βοηθάμε τους ΟΤΑ για ενίσχυση δομών ανέργων,

-Αξιοποιούμε, όλα τα εργαλεία για την προσωρινή ανακούφιση των ανέργων, συμπεριλαμβανομένων και των προγραμμάτων κατάρτισης, με άξονα τις πραγματικές ανάγκες της παραγωγικής ανασυγκρότησης της περιφέρειας.

- Αναλαμβάνουμε πρωτοβουλίες στον τομέα υγείας και πρόνοιας ώστε κανείς συμπολίτης μας, να μην μείνει χωρίς ιατρική φροντίδα.

και συγκεκριμένα μιλάμε για:

- Ίδρυση και λειτουργία Δημοτικών ιατρείων σε κάθε ΟΤΑ,

- Δημιουργία δικτύου ιδιωτικών γιατρών και δομών αλληλεγγύης για την πρωτοβάθμια φροντίδα,

-Πρόγραμμα εμβολιασμών για παιδιά και υπερήλικες

-Προληπτικές γυναικολογικές εξετάσεις,

- Περιφερειακό πρόγραμμα καταπολέμησης της φτώχειας και του υποσιτισμού,

-Μέτρα ενίσχυσης των μαθητών και της μεταφοράς τους, όπου υπάρχει ανάγκη,

-Κανένα σχολείο χωρίς θέρμανση,

-Αντιμετώπιση του προβλήματος των αστέγων, των πλειστηριασμών και της διακοπής ηλεκτροδότησης, λόγω χρεών.

2.-Έχουμε ήδη έτοιμο το Σχέδιο για την παραγωγική ανασυγκρότηση των νησιών μας, τόσο το μεσοπρόθεσμο όσο και το μακροπρόθεσμο:

Όμως επειδή η λέξη «ανάπτυξη» έχει γίνει της μόδας στην Ελλάδα της τερατώδους ύφεσης, πρέπει να ξεκαθαρίσουμε προς όλες τις κατευθύνσεις, ότι ανάπτυξη για μας ,είναι πρώτα απ’ όλα : η αξιοπρέπεια της εργασίας, η δίκαιη τιμή για τον παραγωγό και η εξάλειψη της ανεργίας.

Γιατί κάποιοι βλέπουν τον τόπο ως οικόπεδο για γενικό ξεπούλημα. Βλέπουν τη γη, όχι ως καλλιεργήσιμη έκταση, αλλά ως φωτοβολταϊκά ή αιολικά πάρκα. Τον αγρότη, όχι σαν κάποιον που παράγει, αλλά σαν αυτόν που διαμαρτύρεται όταν του κόβουν τις επιδοτήσεις. Τον ορυκτό πλούτο, ως δώρο στις πολυεθνικές, τον τουρισμό, ως ξενοδοχειακά γκέτο, την περιφέρεια, ως ειδική οικονομική ζώνη, τύπου Ταιβάν. Τις επενδύσεις και την ανάπτυξη με μισθούς Ινδίας και περιβαλλοντική καταστροφή. Τη νεολαία ως φθηνό, ανασφάλιστο, εργατικό δυναμικό, ανθρώπους απελπισμένους, πρόθυμους να υποστούν οποιοδήποτε εξευτελισμό, προκειμένου να βγάλουν ένα μεροκάματο.

Είναι οι ίδιοι, που μας διαφημίζουν καθημερινά, πως μόνη λύση γι αυτούς που «περισσεύουν» είναι να φύγουν «έξω», γιατί εδώ δεν αλλάζει τίποτα.

Αυτή η χώρα, κι αυτός ο τόπος όμως, έχει πολλές δυνατότητες. Αρκεί να στηριχτεί σ’ έναν λαό που θα διεκδικεί.

Εμείς σαν Περιφέρεια, σχεδιάζουμε την παραγωγική ανασυγκρότηση, έτσι που να απαντά στην κοινωνική ερήμωση αποτελεσματικά και όχι ενισχύοντας την οικονομική εξουσία, που βασίζει τα κέρδη της, στη φτηνή εργασία του «όσο-όσο».

Στην παραπάνω κατεύθυνση:

- αξιοποιούμε τους εθνικούς και ευρωπαϊκούς πόρους (ΕΣΠΑ 2014 - 2020) με στόχο κάθε ευρώ, να επενδύεται ουσιαστικά και συμβατά με τις ανάγκες τις περιφέρειας, δημιουργώντας προστιθέμενη αξία, ενώ ταυτόχρονα,

-Διεκδικούμε πόρους εθνικούς και από άλλα Ταμεία

* Ενισχύουμε τις υποδομές της Περιφέρειας,

*Αντιμετωπίζουμε ριζικά και ολοκληρωμένα, το ζήτημα των Μεταφορών ,τόσο των ενδο-περιφερειακών, όσο και προς Πειραιά, Θεσσαλονίκη και Καβάλα.

Είναι αδιανόητη, η οποιαδήποτε, έστω και αναιμική ανάκαμψη των νησιών μας, εάν συνεχιστεί η σημερινή κατάσταση των ματαιωμένων και στην καλύτερη περίπτωση, αραιών ακτοπλοϊκών δρομολογίων. Είναι επίσης αδιανόητη, η όποια ανάκαμψη, με το σημερινό κόστος, τόσο των ακτοπλοϊκών, όσο και των αεροπορικών εισιτηρίων.

Η ιδιαιτερότητα των νησιών μας, απαιτεί να ικανοποιούνται οι ανάγκες μεταφοράς των νησιωτών, με βάση την αρχή του «ισοδύναμου μεταφορικού κόστους».

Μελετούμε, οργανώνουμε και διεκδικούμε, την υλοποίηση ενός συστήματος μεταφορών, που θα εξασφαλίζει τις αναγκαίες διασυνδέσεις ανάμεσα στα νησιά και ανάμεσα στα νησιά και την ηπειρωτική χώρα.

Στόχος μας και μακροπρόθεσμο σχέδιο, η δημιουργία ενός δημόσιου – κοινωνικού φορέα παροχής ακτοπλοϊκών υπηρεσιών. Ο φορέας αυτός, θα είναι υπεύθυνος και για τη ναυπήγηση ή την αγορά πλοίων ,αλλά και για τη διαχείρισή τους.

Η Περιφέρεια, μπορεί λοιπόν να παίξει, επιτελικό ρόλο σε όλο αυτό το σχέδιο, σε συνεργασία με τους Δήμους, καθώς και συστήνοντας εταιρείες, λαϊκής βάσης, νέου τύπου.

Άμεσα όμως, είναι σίγουρο πως θα συγκρουστούμε με τους ακτοπλόους, θα απαιτήσουμε από τα αρμόδια υπουργεία και θα διεκδικήσουμε μαζί με τους νησιώτες μας, τη απρόσκοπτη υλοποίηση των δρομολογίων, τη διαφάνεια και τον έλεγχο των επιδοτήσεων και των λοιπών υποχρεώσεων των ακτοπλόων.

Το σίγουρο είναι, πως αν όλοι αυτοί θέλουν πόλεμο, θα τον έχουν.

* Όσον αφορά στον πρωτογενή τομέα και την αγροτική μας πολιτική, στόχος μας είναι:

Η ριζοσπαστική ανασυγκρότηση του αγροτοδιατροφικού τομέα και η ανάδειξη του, σε βασικό μοχλό ανόρθωσης της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας, που θα υπηρετεί την προστασία και τη στήριξη των μικρομεσαίων παραγωγών, την αναδιανομή του πλούτου υπέρ των ασθενέστερων στρωμάτων, την κοινωνική αλληλεγγύη, τη διαφύλαξη του περιβάλλοντος και της πολιτιστικής μας κληρονομιάς και την ενεργητική συμμετοχή, στη διαμόρφωση πολιτικών, ενός προοδευτικού κινήματος παραγωγών και καταναλωτών.

Η εναλλακτική αυτή, ριζοσπαστική, αγροτική πολιτική, στοχεύει σε μια βιώσιμη γεωργία, σε όφελος των κοινωνικών αναγκών, που θέτει στον πυρήνα της:

-Το κοινωνικό δικαίωμα της πρόσβασης, σε υγιεινά τρόφιμα, σε προσιτές τιμές.

-την αύξηση του βαθμού αυτάρκειας της περιοχής μας σε τρόφιμα, τη μείωση του ελλείμματος, στο εμπορικό ισοζύγιο των αγροτικών προϊόντων και τη μείωση της εξάρτησης, της ελληνικής γεωργίας, από εισαγόμενους συντελεστές παραγωγής,

-Την αναδιανομή του παραγόμενου πλούτου, σε όφελος των παραγωγών,

-Τη στήριξη της απασχόλησης και την ενίσχυση του αγροτικού εισοδήματος, καθώς και τη συμπλήρωσή του, με εναλλακτικές δραστηριότητες στο πλαίσια της πολύ-τομεακής και πολύ-λειτουργικής γεωργίας και όχι τις μονοκαλλιέργειες.

-Τη στροφή στην παραγωγή επώνυμων πιστοποιημένων προϊόντων και την ενίσχυση της ολοκληρωμένης διαχείρισης και της βιολογικής γεωργίας,

-Την εκ βάθρων ανασυγκρότηση και εξυγίανση των συνεταιρισμών και της συνεργατικής ιδέας, καθώς και ενίσχυση των ποικίλων πρωτοβουλιών, που λειτουργούν στη βάση της κοινωνικής ανάγκης και της συλλογικότητας

-Την ανάπτυξη της περιφέρειας και τον «επαν-εποικισμό» της υπαίθρου,

-Το σεβασμό στο περιβάλλον, την προστασία της βιοποικιλότητας και των φυσικών μας πόρων, οι οποίοι αποτελούν φυσική και πολιτιστική κληρονομιά της χώρας και είναι αδιαπραγμάτευτος ο δημόσιος χαρακτήρας τους.

Σε αυτήν την κατεύθυνση

*Ενισχύουμε την πρωτογενή παραγωγή και αντιμετωπίζουμε τις αρνητικές συνέπειες της Νέας Κοινής Αγροτικής Πολιτικής, αξιοποιώντας κονδύλια, που θα μεταφερθούν στην Περιφέρειά μας…

Επομένως, μέχρι το Φθινόπωρο του 2014, η Περιφέρεια θα πρέπει να έχει εκπονήσει, αναλυτικό σχέδιο, για δημόσιες αγροτικές-κτηνοτροφικές και αλιευτικές παρεμβάσεις, στο πλαίσιο της Νέας ΚΑΠ, κατόπιν διαβούλευσης με όλες τις ομάδες παραγωγών, τους Συνεταιρισμούς και τους Αγροτικούς Συλλόγους, καθώς και με παραγωγούς στο χώρο της Αλιείας.

Στρατηγική μας, είναι η ενίσχυση μονάδων τυποποίησης και μεταποίησης αγροτικών-κτηνοτροφικών και αλιευτικών προϊόντων.

Σε συνεργασία με τους ΟΤΑ, θα εκπονήσουμε σχέδια δράσης για τη βιοτεχνία και την Οικοτεχνία, με έμφαση, στις μονάδες παραγωγής, ειδών τουριστικής κατανάλωσης, που θα τροφοδοτήσουν, μια νέα αγορά, εναλλακτικού τουρισμού στα Νησιά.

Σε συνεργασία δε με τα Επιμελητήρια, θα προωθήσουμε ένα νέο Αναπτυξιακό σχέδιο, βασισμένο σε ένα νέο αναπτυξιακό μοντέλο.

*Όσον αφορά στη Σύνδεση της πρωτογενούς με την δευτερογενή παραγωγή, όραμά μας, είναι η δημιουργία δομών ενοποίησης και συνεργασίας παραγωγών και τυποποιητών – μεταποιητών, με ειδική οργανωτική μορφή για τα ανταγωνιστικά και ξεχωριστά προϊόντα, κάθε νησιού της περιφέρειας.

Στόχος μας επίσης, οι δομές ενοποίησης, να έχουν ένα κοινό brand name και η Περιφέρεια, να είναι ο επίσημος προωθητής των προϊόντων, προς τις αναδυόμενες αγορές και την Ε.Ε.

Το σχέδιο αυτό ,θα μπει άμεσα μπροστά, εάν ο λαός του Βορείου Αιγαίου, συμπορευτεί μαζί μας, στις 18 του Μάη.

Παράλληλα και σε σύνδεση με τα παραπάνω:

*Αξιοποιούμε τις εναλλακτικές πηγές ενέργειας: θερμαλισμό, γεωθερμία, αιολική ενέργεια, με στόχο την ανάπτυξη ολοκληρωμένων τοπικών κλάδων, με σεβασμό στο περιβάλλον και στόχο τη βιωσιμότητα και την ανταποδοτική ωφέλεια των νησιών μας,

*Προωθούμε Νέα μοντέλα ήπιας και εναλλακτικής τουριστικής ανάπτυξης, στην κατεύθυνση της ανάδειξης της κουλτούρας του Αιγαίου.

Σχεδιάζουμε, νέα μοντέλα και δράσεις χρηματοδότησης, άμεσα

και στοχεύουμε, σε νέες τουριστικές αγορές, όπως οι ΗΠΑ, η Ρωσία, η Κίνα, οι Αραβικές Χώρες, ενώ οργανώνουμε καλύτερα τις σχέσεις μας με την Τουρκία.

Αναδεικνύουμε, προστατεύουμε και στηρίζουμε μουσεία και παραδοσιακούς οικισμούς, καθώς και τις τέχνες και τους ανθρώπους τους.

Επενδύουμε στον πολιτισμό, διαφυλάσσοντας και αναδεικνύοντας αυτό το βαρύ φορτίο του Βορείου Αιγαίου.

*Αξιοποιούμε τις νέες τεχνολογίες, την πληροφορική και τις τηλεπικοινωνίες, κυρίως στην κατεύθυνση υποστήριξης των μέτρων ανακούφισης από την Ανθρωπιστική κρίση και το νέο σχεδιασμό, της παραγωγικής ανασυγκρότησης.

*Στηρίζουμε τον πολιτισμό και τον αθλητισμό, ενισχύοντας ιδιαίτερα την ερασιτεχνική δημιουργία.

*Προστατεύουμε τέλος με κάθε τρόπο το Περιβάλλον και την Πολιτιστική μας κληρονομιά, σε συνεργασία με τους ΟΤΑ και το Πανεπιστήμιο Αιγαίου.

Αγαπητές φίλες και φίλοι,

Για μας, το Βόρειο Αιγαίο, είναι πρώτιστα ΠΕΛΑΓΟΣ ΕΙΡΗΝΗΣ.

Η συνεργασία της Περιφέρειας με την Αυτοδιοίκηση των απέναντι τουρκικών παραλίων, πρέπει να θεωρείται αυτονόητη.

Έτσι θα ενθαρρύνουμε, σε συνεργασία και με τους δικούς μας ΟΤΑ:

-Πολιτιστικές - Αθλητικές ανταλλαγές, ενισχύοντας τη φιλία και την ειρήνη μεταξύ των λαών.

-Ανταλλαγή εμπειριών των Αυτοδιοικήσεων, στη διαχείριση των τοπικών προβλημάτων.

-Προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος, του αλιευτικού πλούτου και των υπόγειων υδάτων, ενώ θα προσπαθήσουμε να αναπτύξουμε κοινές δράσεις, για την πρόληψη και την αντιμετώπιση των δασικών πυρκαγιών.

-θα ενθαρρύνουμε την Προστασία και ανάδειξη ελληνικών και οθωμανικών μνημείων.

- την Προβολή και αμοιβαία - επωφελή διακίνηση, των τοπικών προϊόντων.

-θα υποστηρίξουμε την εκμάθηση της ελληνικής και τουρκικής γλώσσας.

-θα αναβαθμίσουμε τη συνεργασία στον τουριστικό τομέα, επισπεύδοντας την κατάργηση της βίζας, για Τούρκους επισκέπτες.

-θα προωθήσουμε τη συνεργασία στον ενεργειακό τομέα.

-θα στηρίξουμε τα θεσμικά όργανα και τις κοινωνικές οργανώσεις, που δραστηριοποιούνται, στην ανάπτυξη των διμερών σχέσεων.

Σ’ αυτό το σημείο, επιτρέψτε μου να αναφερθώ ΚΑΙ σε ένα πολύ ευαίσθητο ζήτημα: το μεταναστευτικό.

Μιλάμε για ανθρώπινες ζωές, μιλάμε για τους εκατοντάδες πρόσφυγες, για γυναίκες με μωρά παιδιά, κρεμασμένα το ρωγοβύζι που θα ’λεγε κι ο Καββαδίας, που ξεβράζονται στις ακτές μας, έχοντας παλέψει με τον πόλεμο, την ανέχεια, τα κύματα του Αιγαίου και την περίφημη Frontex.

Την κατάσταση τη γνωρίζουμε όλοι μας. Τα μεταναστευτικά ρεύματα, κυρίως από τις χώρες που βρίσκονται σε εμπόλεμη κατάσταση, όπως η Συρία και το Αφγανιστάν, δεν ανακόπτονται, εάν δεν ειρηνεύσουν οι πατρίδες τους.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση, οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ, κύριοι υπεύθυνοι της κατάστασης, πρέπει κάποια στιγμή να λογοδοτήσουν για τις ιμπεριαλιστικές τους επεμβάσεις και τα εγκλήματα πολέμου που διαπράττουν.

Για μας, είναι φανερό, πως από τη στιγμή που ο «φράκτης του Έβρου» απέκλεισε την εκεί πρόσβαση, θα μεταφερόταν η πίεση, στα νησιά του Β. Αιγαίου και κυρίως στη Μυτιλήνη.

Τις τραγωδίες που έχουν συμβεί τις γνωρίζουμε.

Επίσης γνωρίζουμε τη στάση της ελληνικής κυβέρνησης, με τις παράνομες επανα-προωθήσεις, όπως επίσης γνωρίζουμε και τα θανατηφόρα αποτελέσματά τους.

Το δικό μας σύνθημα είναι «όχι άλλα Φαρμακονήσια».

Η Κοινωνία, όμως, της Μυτιλήνης, που δέχεται την μεγαλύτερη πίεση, έδειξε μέχρι τώρα, ιδιαίτερη ευαισθησία, είδε το θέμα ανθρωπιστικά, όπως και είναι και έβαλε πλάτη.

Αξίζουν το θαυμασμό μας οι Μυτιληνιοί, που περιέθαλψαν, δεκάδες πρόσφυγες και που στήριξαν τη δομή του Ανοιχτού Κέντρου Υποδοχής Προσφύγων.

Εμείς, επισκεφτήκαμε το Κέντρο Κράτησης της Μόριας στη Μυτιλήνη και συζητήσαμε με τους πρόσφυγες εκεί.

Παράλληλα συζητήσαμε και με τους εθελοντές, που κρατούν και υποστηρίζουν το Ανοιχτό Κέντρο Ολιγοήμερης Διαμονής και είδαμε τη διαφορά. Οι άνθρωποι, δεν έχουν περιπέσει σε κάποιο ποινικό αδίκημα, δεν είναι εγκληματίες, για να τους κρατούν φυλακισμένους.

Όλα γίνονται, μέσα σε ένα καθεστώς, νομικού κενού, με διάφορες Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις, να έχουν αναλάβει, μαζί με την Ύπατη Αρμοστία για τους Πρόσφυγες, αφενός μεν να τηρούν τα προσχήματα κάποιας περίθαλψής τους, αφετέρου να τους θεωρούν κρατούμενους… μέχρι νεωτέρας!

Έτσι το θέμα ανακυκλώνεται, χωρίς να λύνεται και το μέλλον αυτών των ανθρώπων είναι, τελικά, η «Αμυγδαλέζα».

Εμείς το ζήτημα θα το αντιμετωπίσουμε σφαιρικά. Κατ’ αρχήν είμαστε υπέρ των ανοιχτών κέντρων υποδοχής. Ταυτόχρονα, θα αξιοποιήσουμε, κάθε ευρωπαϊκό πόρο για την περίθαλψη και την νομική τους κάλυψη.

Θα πιέσουμε, όσο μπορούμε την κυβέρνηση, μαζί και με τους άλλους ενδιαφερόμενους φορείς, να θέσουμε πλέον επιτακτικά το ζήτημα της κατάργησης του «Δουβλίνο ΙΙ».

Θέλουμε αυτοί οι άνθρωποι, να ΠΆΡΟΥΝ ΤΑΞΙΔΙΩΤΙΚΆ ΈΓΓΡΑΦΑ, ώστε νόμιμα, να κατευθυνθούν στις χώρες που θέλουν να μεταβούν.

Δεν θα δεχτούμε άλλο να μεταβάλλονται τα νησιά μας, σε αποθήκες δυστυχισμένων και απελπισμένων ανθρώπων.

Καταλαβαίνουμε όλοι μας, ότι ο δρόμος μπροστά μας, δεν θα είναι εύκολος.

Αυτά που σας προανέφερα, ως σημεία ενός προγράμματος που εξειδικεύεται, κάθε μέρα και περισσότερο, είναι η διατύπωση ενός σχεδίου, ενός οράματος αν θέλετε, που στο κέντρο του, έχει την κοινωνία, στο κέντρο του έχει τον άνθρωπο και τις ανάγκες του.

Γνωρίζουμε καλά, πως η υλοποίησή του, θα βρει απέναντι τα γνωστά επιχειρηματικά συμφέροντα και μια εξουσία εχθρική στους εργαζόμενους, στους νέους, στους ανέργους, στις γυναίκες, στους συνταξιούχους. Γιατί αποτελεί το αντίπαλο δέος, στις νεοφιλελεύθερες επιλογές του πολιτικού συστήματος και της Ε.Ε., το αντίπαλο δέος, στην ολοκληρωτική, καπιταλιστική ανάπτυξη, που δεν θέλει να αφήσει ούτε «σπιθαμή γης» από το δημόσιο χώρο, καμία ανάσα για τους ανθρώπους, χωρίς να την αξιοποιήσει, στην προσπάθειά του να βγει από την κρίση, που έχει πέσει.

Φίλες και φίλοι,

Θα έχουμε πόλεμο και το ξέρουμε.

Ο μόνος δρόμος για να πετύχουμε, είναι να πραγματωθεί ουσιαστικά αυτή η μεγάλη συμμαχία των «χωρίς» που σας προανέφερα.

Μπαίνοντας σ’ αυτήν την περιπέτεια – για μένα και προσωπική και πρωτόγνωρη- με κυρίευσε δέος, μπροστά στον όγκο της ευθύνης και των συσσωρευμένων προβλημάτων.

Και τότε, βρήκα αναπάντεχους συμμάχους τους παλιούς αντάρτες –σαν τον πατέρα μου και τον πατέρα πολλών από εσάς- που πέρασαν χρόνια εξορίας, σ’ αυτά ακριβώς τα νησιά.

Στα «σκουλαρίκια» της Ελλάδας, όπως μου είπε κάποτε ένας από αυτούς.

Κι ήρθαν μετά απρόσκλητοι κι οι ποιητές.

Πρώτος ο ποιητής των «συρμάτων», ο Φώτης Αγγουλές που θεωρούσε τη Χιό, του «ξενιτεμού» πατρίδα,

και μας θυμίζει πάντα την προειδοποίηση που έστελνε στους δεσμώτες του:

Μην καρτεράτε να λυγίσωμε

Μήτε για μια στιγμή

γιατί Έχουμε τη ζωή πολύ

Πάρα πολύ αγαπήσει

Αλλά κι ο Γιάννης Ρίτσος, από το σπίτι στη Σάμο που τον είχαν περιορισμένο οι δικτάτορες, έδειχνε και πάλι το «πρωινό άστρο» του, ενώ ο Ελύτης με τις ρίζες του στη Λέσβο, μας ζεσταίνει μ’ έναν Ήλιο Ηλιάτορα, θυμίζοντάς μας συνεχώς, ό,τι «Άξιον Εστί».

Και σκέφτηκα, πως καταγόμαστε κι εμείς από αυτήν την δρακογενιά και τώρα ήρθε η δική μας ώρα να σταθούμε στο ύψος των περιστάσεων.

ΓΙ ΑΥΤΟ ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΦΙΛΟΙ ΠΟΥ ΖΕΙΤΕ ΕΔΩ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ σας καλούμε σε συστράτευση σε αυτή την προσπάθεια.

Να μπείτε προσωπικά στη μάχη μεταφέροντας το μήνυμα σε όλους τους συντοπίτες μας, ότι ήρθε η ώρα της ανατροπής.

Να στείλουμε το μήνυμα στην Συγκυβέρνηση των Μνημονίων, της εξαθλίωσης και της καταστροφής, ότι ο λαός δεν περιμένει άλλο.

Λέει «ως εδώ». Και παίρνει την υπόθεση στα χέρια του.

Ήρθε η ώρα:

Να ξεπεράσουμε τα μεγάλα λόγια, να κλείσουμε τ’ αυτιά μας στις σειρήνες του καταρρέοντος πολιτικού συστήματος και κυρίως να ξεπεράσουμε τη λογική της ανάθεσης.

Ήρθε η ώρα η κοινωνία να έρθει στο προσκήνιο, όχι μέσω του συνδυασμού μας, αλλά ΜΕ το συνδυασμό μας.

Εμείς ,δεν θέλουμε τους κατοίκους του Βορείου Αιγαίου ψηφοφόρους, αλλά χειραφετημένους πρωταγωνιστές.

Ήρθε η ώρα

ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ

ΝΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΙΣΤΙΚΗ ΚΡΙΣΗ

ΝΑ ΟΡΓΑΝΩΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΗ ΑΝΑΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ ΤΗΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ ΜΑΣ

Ήρθε η ώρα

ΣΤΙΣ 18 ΜΑΗ, ΝΑ ΦΥΣΗΞΕΙ ΑΛΛΟΣ ΑΕΡΑΣ ΣΤΟ ΒΟΡΕΙΟ ΑΙΓΑΙΟ!