ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΤΗΣ ΑΓΛΑΪΑΣ ΚΥΡΙΤΣΗ ΣΤΗ ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΤΗΣ ΕΝΠΕ – (ΛΕΣΒΟΣ –ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΟ)

 

Θέλω από την αρχή να επισημάνω ότι η κατάσταση με τις προσφυγικές ροές είναι οριακή και εξαιρετικά επικίνδυνη. Θέλω να πω εξ αρχής ότι συντάσσομαι κι εγώ και η περιφερειακή παράταξη Βόρειο Αιγαίο - Γόνιμη Γραμμή με τις ψύχραιμες –όχι ξενοφοβικές, όχι ακροδεξιές, όχι ρατσιστικές- φωνές όσων εύλογα ανησυχούν για την αντιμετώπιση μιας έκτακτης και συνεχώς επιδεινούμενης κατάστασης.

Επιτρέψτε μου, όμως, αρχικά να κάνω μια προσωπική αναφορά. Ως μέχρι πρότινος βουλευτής της κυβερνητικής πλειοψηφίας θέλω να ζητήσω συγγνώμη από τον ελληνικό λαό, αλλά και πιο συγκεκριμένα από τους νησιώτες μας, που ως κυβέρνηση δεν καταφέραμε, μεταξύ και πολλών άλλων, να αντιμετωπίσουμε πιο οργανωμένα, πιο αποτελεσματικά, πιο ουσιαστικά το τεράστιο ζήτημα της έκρηξης των προσφυγικών ροών.

Το φετινό καλοκαίρι ήταν από όλες τις απόψεις πολύ διαφορετικό. Ένα από τα ζητήματα που το καθόρισαν ήταν και το προσφυγικό. Ένα ζήτημα πολύ ευαίσθητο που δεν προσφέρεται για πολιτικές και κομματικές σκοπιμότητες, ούτε για μικροπολιτικά παιχνίδια που ανοίγουν επικίνδυνα μονοπάτια.

Όσα συμβαίνουν στην Μυτιλήνη είναι γνωστά και αναδεικνύουν με τον πιο εύγλωττο τρόπο την τραγική κατάσταση που επικρατεί. Και αναφέρομαι στη Μυτιλήνη, όχι γιατί υποτιμώ το πρόβλημα που υπάρχει σε άλλα νησιά, αλλά γιατί η Μυτιλήνη –σύμφωνα και με την ΚΕΔΕ- δέχεται σχεδόν το 50% των προσφύγων που φτάνουν στη χώρα μας.

Κι εδώ ακριβώς φαίνονται οι αδυναμίες και τα ελλείμματα, τόσο σε υποδομές, μέσα και προσωπικό, όσο και η ανυπαρξία ενός σχεδίου άμεσης παρέμβασης που θα αντιμετώπιζε αποτελεσματικά την κατάσταση πριν γίνει εκρηκτική.

Δεν θα παραθέσω στοιχεία για την κατάσταση, είναι γνωστά σε όλους σας. Θεωρώ σημαντικό να επιμείνω, όμως, σε δυο διαπιστώσεις και να επαναφέρω στο τραπέζι κάποιες προτάσεις που είχαμε κάνει σε μια αντίστοιχη συνεδρίαση πριν λίγο καιρό.

Η πρώτη διαπίστωση αφορά στο γεγονός ότι στην κρίση που αντιμετωπίζουμε φαίνεται το κράτος να απουσιάζει παντελώς. Τα ελλείμματα που είπα και πριν όχι μόνο δεν αντιμετωπίζονται, αλλά αντίθετα φαίνεται όλα να αφήνονται στη μοίρα τους, με αποτέλεσμα όσα ζούμε τον τελευταίο καιρό. Και φτάσαμε, μόλις χτες η υπηρεσιακή κυβέρνηση να ανακοινώσει κάποια άμεσα μέτρα για την αντιμετώπιση της κρίσης. Μόλις χτες ανακοινώθηκε μεταξύ άλλων ότι δημιουργείται Συντονιστικό Κέντρο Διαχείρισης Προσφυγικών Ροών, στο οποίο θα συμμετέχουν στελέχη των υπουργείων Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης και Υγείας, καθώς και στελέχη της ΕΛ.ΑΣ. και του Λιμενικού Σώματος - Ελληνικής Ακτοφυλακής, με τη συνδρομή των Ενόπλων Δυνάμεων.

Επίσης, μόλις χτες ανακοινώθηκε ότι Ενεργοποιούνται οι διαδικασίες για την άμεση αξιοποίηση των υφιστάμενων ευρωπαϊκών προγραμμάτων αλληλεγγύης και κοινοτικών κονδυλίων και επισπεύδεται η απορρόφηση των διαθεσίμων πόρων από τα προγράμματα αποκατάστασης και υποστήριξης της νησιωτικής οικονομίας, με στόχο την ανακούφιση των κοινωνιών των νησιών του Αιγαίου, που δέχονται τον κύριο όγκο των εισροών.

Γιατί όλα αυτά μόλις χτες;

Αντίστοιχα ο κ. Αβραμόπουλος επισκέπτεται την Κω και στις 14 Σεπτέμβρη γίνεται σύνοδος υπουργών Εσωτερικών της Ε.Ε. για το θέμα.

Η δεύτερη διαπίστωση αφορά στο πώς ντε φάκτο μπορούν να αλλάξουν τα δεδομένα, που μέχρι πολύ πρόσφατα θεωρούσε η πλειοψηφία του πολιτικού συστήματος ως ιερά και όσια. Και αναφέρομαι στο Δουβλίνο ΙΙ, το οποίο ουσιαστικά έχει ανασταλεί. Στη Γερμανία βλέπετε τι γίνεται αυτές τις μέρες. Άρα όσοι έλεγαν ότι το Δουβλίνο ΙΙ δεν επιτρέπει ή δεν μπορούμε να το αλλάξουμε, φαντάζομαι ότι θα έχουν πειστεί ποιους και τι υπηρετούν όλες αυτές οι συμφωνίες, πώς αποφασίζονται, πώς τροποποιούνται και πώς καταργούνται.

Δεν είναι ώρα να μιλήσουμε για τις αιτίες της έκρηξης των προσφυγικών ροών. Οι πόλεμοι των ΗΠΑ και της Ε.Ε., που υποκριτικά τώρα τάχα νοιάζονται για τους πρόσφυγες, ο ιμπεριαλισμός, για να το πώ μ’ έναν πολύ εύστοχο όρο, είναι υπεύθυνοι για τις τεράστιες μετακινήσεις πληθυσμών.

Το προσφυγικό, όπως και κάθε κοινωνικό ζήτημα δεν απαντιέται με δίπολα ναι – όχι και με απλουστεύσεις. Θέλει μελέτη, προσοχή και διάθεση συνεργασίας, αφού διαμορφώνει, με δεδομένες επαναλαμβάνω τις ελλείψεις και τις αυξημένες ροές, ένα δύσκολο και επικίνδυνο υπόστρωμα.

Και περνώ στις προτάσεις:

·        Να δούμε, λοιπό, ως περιφέρεια, σε συνεργασία και με τους δήμους, τι μέσα και υποδομές διαθέτουμε που μπορούν να χρησιμοποιηθούν.

·        Να φτιάξουμε άμεσα μια επιτροπή από εκλεγμένους, αλλά και κοινωνικούς επιστήμονες που θα παρακολουθούν την κατάσταση και θα εκπονήσουν μια στρατηγική ελαχιστοποίησης των κοινωνικών κινδύνων.

·        Να δούμε πώς θα γίνεται η μεταφορά αυτών των ανθρώπων με όρους που δεν θα δυναμιτίζουν αλλά θα λειτουργούν θεραπευτικά και πυροσβεστικά.

·        Να δούμε όχι τα πρόσκαιρα οφέλη για παρατάξεις ή και για την όποια κυβέρνηση ακόμα, αλλά για τις πραγματικές ανάγκες και δυνατότητες των νησιών μας.

·        Άμεση πίεση προς την κυβέρνηση και την Ευρωπαϊκή Ένωση για κονδύλια –χτες όχι αύριο- και ελεύθερη πρόσβαση των προσφύγων στις χώρες που επιθυμούν. Πίεση για αλλαγές στο θεσμικό πλαίσιο που θέλει την Ευρώπη προστατευμένο φρούριο και τη χώρα μας αποθήκη δυστυχισμένων ανθρώπων.

·        Διεθνοποίηση με κάθε τρόπο του προβλήματος, με στόχο την άμεση ενεργοποίηση του ΟΗΕ, αφού μιλάμε για μια πρωτοφανή ανθρωπιστική κρίση.

Κλείνω, επαναλαμβάνοντας ότι είναι ένα σοβαρό πρόβλημα που μας αφορά όλους και ως τέτοιο πρέπει να το δούμε.